Çdo 18 prill varrezat në Velani, janë destinacioni tij i parë.
Këtë rutinë e ka që nga viti 1999 kur edhe ra dëshmor daja i tiJ, Behxhet Brajshori.
E lajmin për vdekjen e dajës vështirë e pati të pranonte nipi Muhamet Gash i cili atë kohë ishte vetëm 12 vjeçar.
“Kam qenë në shkollë e kur kam ardh prej shkollës, e kam takuar një motër gjatë rrugës ajo tu shkuar në punë e unë tu u kthyer në shtëpi, edhe më kë thënë shko shpejt në shtëpi se e kanë vra dajën Behxhet. Aty ka qenë një shokë shumë i madh si fëmijë kam qenë 12 vjet, por ka qenë shumë e rëndë. Kur kam shkuar të shpija nuk kam pas forcë me qelë derën me hy te nëna”, tha Gashi.
Kujtimet si fëmijë të dajallarët i ka të freskëta edhe sot Muhameti, i cili kujton dajën me fjalët më të mira.
“Kur kemi shkuar si fëmijë në katun, si krejt fëmija jemi halit kemi bërë probleme sherre. E si krejt fëmija që marrin kritika të mëdha prej nënës, ai na ka mbrojt na ka dal në ndihmë. Daja ka qenë një person serioz, në familje ka qenë shumë i dashur, por kur ka qenë puna për atdhe ka qenë shumë i rreptë. Nuk ka llogaritë që ka familje, nuk ka llogaritë që ka me lanë fëmijë e bashkëshorten, motra e vëllezër, ai vetëm një send e ka pas në trunin e vet o vdekje o liri, edhe i ka marr të dyjat”, tha ai.
E drejtësia për dajën dhe dëshmorët e tjerë ai beson që një ditë do të vihet në vend, duke ngritur lart sakrificën që bën për lirinë që sot ne gëzojmë.
“Behxhet Brajshori, është njëri ndër personat e parë prej viteve të 80-ta që kontribuar tërë jetën e vet deri në momentin e rënies në 99-ten për këtë vend. Po, është një fjalë e urtë vonim ka, por pshtim s’ka. Çdo minutë i padrejtësisë ka me dal në drejtësinë që është bërë”, tregoi ai.
Gashi ka një mesazh për të gjithë të rinjtë.
“Mos harroni kurrë se kush jemi, mos harroni kurrë se kush kemi qenë çfarë tortura kemi pas edhe mos harroni së shumë është derdh gjak për këtë vend, e ne po shkelim mi ata gjak e mos të përbuzim”.
Në varrezat e Dëshmorëve në Velani, këtë të premte bënë homazhe krerët e shtetit.
