Më 24 majit të vitit 2001, Ridvan Qazimi – i njohur si Komandant Lleshi, bashkë me tre bashkëluftëtarë të tij, morën rrugën për të “Gurët e buajve” që gjendet në periferi të Tërnocit të Madh.
Me të hyrë në thellësi të maleve, ata ranë në pritë nga dhjetëra ushtarë serbë.
Brenda veturës me të cilën shkuan aty, Komandant Lleshi posedonte dokumente të rëndësishme të UÇPMB-së dhe kjo e shtyri atë të refuzonte largimin në këmbë.
Kështu, pozicionet ushtarake serbe arritën ta godasin komandantin në kokë.
Bashkëluftëtari Zeqirja Murati, kaq vite pas, kujton me po të njëjtin emocion momentin e rënies dhe lavdinë e Komandant Lleshit.
Vetura me të cilën ishte, rrobat që i kishte të veshura, rripi, ora fotografi të rralla familjare dhe shumë gjëra të tjera personale të Ridvan Qazimit, po ruhen me kujdes të madh në Muzeun e hapur në qendër të fshatit Tërnoc të Bujanocit.
Figura e Komandant Lleshit ishte pengesë për autoritetet serbe edhe pas rënies së tij.
Tentativë për ta ndalur gjithcka që lidhej me figurën e tij, ishin bërë në majin e vitit 2002.
Përkundër presioneve, bashkëluftëtarët arrijnë që të ngrejnë lapidarian përkujtimor.
Në përvjetorin e rënies së komandant Lleshit, për tri ditë rradhazi u organizuan ceremoni e programe kulutro-artistike.
Komandant Lleshi ishte i lidhur fort edhe me shqiptarët e Kosovës. Përvec ndihmës për luftën e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, ai kishte studiuar edhe në Universitetin e Prishtinës.
Kronika e realizuar nga gazetari Arton Rama