Konklava është zgjedhja shekullare e një pape që e merr emrin nga fjala italiane “con clave” (me çelës) për të nënvizuar se kardinalët janë të izoluar derisa të përzgjedhin një papë të ri.
Kardinalët nuk kanë asnjë kontakt me botën e jashtme pasi drejtuesi i ceremonive liturgjike shqipton fjalët “Extra Omnes”, fraza latine që do të thotë “të gjithë jashtë”, ku u kërkohet të gjithë të pranishmëve përveç zgjedhësve kardinalë, të largohen nga Kapela Sistine për të filluar procesin e votimit.
Ndërmjet votimeve, kardinalët do të qëndrojnë në hotelin Domus Santa Marta në Qytetin e Vatikanit dhe ndoshta në një rezidencë tjetër të Vatikanit aty pranë, pasi ka më shumë zgjedhës të kardinalëve sesa dhoma hoteli në Santa Marta.
Konklavi fillon më 7 maj, në pasdite.
Pasdite, kardinalët hyjnë në Kapelën Sistine dhe ulen në vendet e tyre. Një prift mban një meditim dhe kardinalët bëjnë një betim. Pas “Extra Omnes”, fillon konklavi.
Nëse nuk ka ndonjë pyetje ose problem të pazgjidhur, kardinalët votojnë me një votë të vetme pasditen e 7 majit, duke kërkuar një shumicë prej dy të tretash. Nëse nuk gjejnë një fitues në votimin e parë, ata tërhiqen për mbrëmjen dhe kthehen në Kapelën Sistine mëngjesin tjetër.
Ata mund të marrin deri në dy vota çdo mëngjes dhe dy çdo pasdite derisa të kenë një fitues.
Vetëm kardinalët nën moshën 80 vjeç kanë të drejtë vote. Rregulloret aktuale e kufizojnë nominalisht numrin e zgjedhësve në 120, por papët shpesh e tejkalonin atë kufi dhe sot janë 135 që kanë të drejtë vote.
Kardinalët që janë mbi 80 vjeç nuk mund të votojnë, por mund të marrin pjesë në takimet para-konklave, të njohura si kongregacione të përgjithshme, në të cilat diskutohen problemet e kishës.
Shën Gjon Pali II i rishkroi rregulloret mbi zgjedhjet papnore në një dokument të vitit 1996 që mbetet kryesisht në fuqi edhe sot, megjithëse Papa Benedikti XVI i ndryshoi ato dy herë para se të jepte dorëheqjen.
Françesku nuk bëri asnjë ndryshim në vetë konklavën, megjithëse ndikimi i tij me siguri do të ndihet duke qenë se ai emëroi 108 nga 135 kardinalët-zgjedhës që kanë të drejtë vote.
Çdo mashkull katolik i pagëzuar është i kualifikuar për t’u bërë papë, por që nga viti 1378, vetëm kardinalët janë zgjedhur. Kardinalët mbi moshën 80 vjeç mund të zgjidhen papë, edhe nëse nuk mund të jenë në sallë për të hedhur votën.
Françesku dhe papët para tij kanë mbështetur ndalimin e shugurimit të grave si priftëresha, gjë që i pengon ato të jenë papë. Sipas doktrinës katolike, priftëria është e rezervuar për burrat sepse Krishti zgjodhi vetëm burra si 12 apostujt e tij.
Benedikti e shtrëngoi betimin e sekretit në konklavë, duke e bërë të qartë se kushdo që zbulon se çfarë ka ndodhur brenda përballet me përjashtim automatik të kishës.
Pasi fletët e votimit shpohen, ato digjen në një sobë cilindrike në fund të seancës së votimit. Tymi i zi nga oxhaku i Kapelës Sistine do të thotë se nuk ka vendim; tymi i bardhë sinjalizon se kardinalët kanë zgjedhur një papë dhe se ai e ka pranuar.
Gjithashtu, kambanat bien për të sinjalizuar zgjedhjen e një pape, për më shumë qartësi.
Papa i ri prezantohet nga lozha me pamje nga Sheshi i Shën Pjetrit me fjalët “Habemus Papam!” (“Kemi një papë!”) dhe emrin e tij të zgjedhur papnor. Papa i ri më pas del dhe jep bekimin e tij të parë./AP/
