“Me ardh me m’thanë t’spitalit hiqu prej këtu, unë veç kam me mbyt veten”.
Kjo zonjë, pret që një ditë një kërkesë e tillë t’I drejtohet nga QKUK-ja, kjo pasi brenda hapsirës së kësaj qendre, po jeton me bashkëshortin e saj në një dhomë të improvizuar.
Elfete Metolli nga Prishtina, tregon se sa e vështirë është që të zgjohesh, të flesh, të hash e madje edhe të kryesh cdo nevojë tjetër në këto pak metra katror.
E jetesa bëhet akoma më e vështirë, kur ndryshojnë temperaturat. Reshjet e fundit, ia përfshinë të vetmen strehë të cilën e posedojnë.
Por, shpeshherë, këto sfida harrohen kur në tryezën e tyre mungon edhe ushqimi. Metolli tregon se ka ditë të cilat I kanë kaluar pa ngrënë fare.
‘Ka ditë që nuk hajmë hiç, qashtu qysh të mundemi. S’kam me çka me i ble, me çka me i ble? Na jemi mbet, shumë herë jemi mbet e kërkush s’na ka ndihmu. Jam shku te kuzhina kam lyp bukë, mkanë thanë dil jashtë”, tha ajo.
Dëshira e kërkesa e Elfetes, mbetet që një ditë në dorë të ketë një palë çelësa të shtëpisë së saj.
Kronika e gazetares Valëza Sylejmani.