Ashtu si gjatë Luftës së Dytë Botërore, për shkak të vendndodhjes afër vijës së frontit, fshati Kamianka në Ukrainë pa betejat më të ashpra përgjatë muajsh.
Fshati i cili tani po konsiderohet si i fshirë nga “faqja e dheut”, para pushtimit rus kishte rreth 1300 banorë.
Një prej tyre ishte Olga Cherednichenko, e cila tani jeton në një fshat tjetër.
Familja e saj, pretendon Olga, u dëbua nga shtëpia e tyre nga ushtarët rusë, të cilët më vonë e uzurpuan shtëpinë dhe jetuan aty.
“Me sa duket, ata hodhën një granatë dhe i prishën të gjitha. Burri im bleu makineri të reja. Ata shkatërruan gjithçka. Rusët erdhën në mëngjes, trokitën dhe pyetën se kush është në shtëpi. Të paktën trokitën dhe nuk hodhën një granatë në bodrum. Ata hynë, na nxorën. Kishim dy të plagosur”, thotë ajo, raporton AP.
E fermerët Lyudmila dhe Volodymyr Korniycha prej dy muajsh, pas de-okupimit, vijnë çdo ditë për të pastruar rrënojat në shtëpinë e tyre dhe në mbrëmje kthehen te të afërmit e tyre në Izyum për të kaluar natën.
“Kishim një parandjenjë se do të vriteshim diku, se do të ikte njëri prej nesh. Kjo pronë… nuk e di si do të jetojmë. Çfarë të bëj? Ku të filloj?”, shprehet Lyudmila
“Kjo duhet të ndalet disi. Është Rusia. Është i gjithë vendi! Duhet të ndalet. Sepse pa e ndalë Rusinë ne nuk do të kemi paqe këtu”, thotë Volodymyr Korniycha banor i këtij qyteti.
Ende nuk ka një numër të saktë të banorëve të vdekur në Kamianka, përderisa vendasit flasin për disa dhjetëra vdekje të konfirmuara deri më tani.
Fshati nuk ka dritë, gaz apo ujë dhe i gjithë sistemi i komunikimit është prishur. /Tëvë1/