Autore: Adea Mustafaj
Ishte 14 dhjetori i vitit 1998, ku në malet e Pashtrikut, Mujë Krasniqi bashkë me 40 bashkëluftëtarë të tij, ranë heroikisht.
Ata ishin duke sjellur armë në Kosovë, ku papritmas kishin rënë në pritën e organizuar nga ushtria dhe policia serbe.
Në nder të heroizmit të tyre, këtë të enjte u mbajt një akademi përkujtimore.
Komandati i Brigadës 113, Hysen Shabani e kujtoi me fjalë të lavdishme Mujë Krasniqin duke e cilësuar si shtyllë qëndrese.
“Komandant që u ngrit mbi rrezikun, mbi dhimbjen dhe mbi vetë vdekjen për t’i dal zot atdheut dhe popullit. Ai ishte figura më madheshtore e periudhëss së ilegalitetit, shkëndija e parë e luftës të armatosur dhe autoriteti i padiskutueshëm në sytë e bashkëluftëtarëve”, tha Hysni Shabani – komandant i Brigadës 113.
E ish gjenerali, Daut Haradinaj tha se rënia e tyre ishte një dhimbje që u shndërrua në shtytje dhe forcë për UÇK-në.
“Ai ra ashtu siç dëshironte vetë, duke mbrojtur shokun e luftës, duke mbrojtur bashkërrugëtarin e tij, duke mbrojtur gjakun ndër shekuj. Sot Muja dhe bashkëluftëtarët e tij janë shtylla e Kosovës së lirë, ata janë në çdo cep të Republikës sonë, në lirinë që jetojmë çdo ditë në shtetin që e ndërtojmë në emrin e tyre”, u shpreh Haradinaj.
I pranishëm ishte edhe njëri nga themeluesit e UÇK-së, Ali Ahmeti, i cili deklaroi se sakrifica e tyre u bë burim mobilizimi dhe forcë për fitore.
“Ngjarja që ngriti në këmbë tërë ushtrinë çlirimtare ishte kjo ngjarje që ndodhi në Pashtrik, në pritë dhe pabesi, një humbje e madhe e UÇK-së, por ama një porosi, një kushtrim i kombit që të gjithë të jemi të mobilizuar që kjo dhimbje të na shënohet në forcë dhe fitore”, tha Ahmeti.
E Nuri Behxheti, luftëtar i UÇK-së, u shpreh i lumtur që kishte arritur të filmonte pamjet e një dite më parë se komandant “Kapuçi” e bashkëluftëtarët e tij të binin heroikisht.
“Dora ime ka pas fatin që një ditë para nisjes të ingjizoja parapërgaditjen, nisjen gjithë atë marshit të madh të të gjithë atyre burrave dhe grave, gjithë atyre luftëtarëve si Mujë
Krasniqin, vëllaun e tij, Rifat Mëziun, Afrim Musliun me shokët e tij nga Shtimja, luftëtarët nga Kaçaniku, Hani i Elezit e dhjetëra luftëtarë të tjerë të rënë nga Drenica”, u shpreh ai.
Mujë Krasniqi dhe 40 bashkëluftëtarët e tij u varrosën më 21 dhjetor 1998 me nderime të larta ushtarake në Polac të Drenicës.
Në këtë përvjetor të 27, rënien e tyre, e kujtuan me hoamzhe pranë varreve, figura politike të vendit.
