Sallës së arsimtarëve, iu drejtua edhe një herë.
Por, ditarin që po e merr nga këtu, është i vjetër plot 45 vjet.
E nga këtu, Fatmir Sopin, hapat sërish e çuan drejt nxënësve që i kujdestaroi në vitin 1981 në shkollën e mesme “Milladin Popoviq”.
Të dielën në shkollën “Gjin Gazulli” në Prishtinë, ora mësimore nisi edhe një herë me pyetjet e zakonshme.
Disa ishin të pranishëm
E disa munguan me arsye.
Por, qetësia kaploi klasën, kur kujdestari thirri dy emrat e fundit.
Karriget në të cilat dikur uleshin Asllan Pireva e Naser Hajrizi, u mbuluan me lule.
Dy dëshmorët e kombit, u vranë me 2 prill, në ballë të Demonstratave të Vitit 1981.
Atij që dikur pa problem e drejtonte një orë mësimore, i humbën fjalët.
“Në të gjitha demonstratat, kanë qenë shumë aktiv e të zëshëm, për këtë edhe janë vra. Unë po ju kërkoj falje e kam pasur të përgatitur një fjalim, por u tret në këtë moment. Ju ftoj që me një minut heshtje t’i nderojmë dëshmorët e kombit, Asllan Pireva e Naser Hajrizi”, tha Fatmir Sopi, ish –kujdestar i klasës.
Kur forcat u mblodhën, u kujtua ora e parë mësimore, pas rënies së dy nxënësve.
“Kam dal në korridor, po pres, 100 mendime se qysh me ardh në klasë. Esati Morina e kishte orën e parë, e pash me ditar në dorë. Me tha, unë nuk mundëm me nejt në këtë klasë më. Kam ardh, nuk e di a kam ditë me ju ngushëllua juve a jo, se di”, tregon Sopi.
Kujtimet më të mira për Asllan Pirevën e Naser Hajrizin, i kanë ish-shokët e klasës.
“Asllani e kishte marrë një çifteli në klasë, e kishim orë me profesorin tani të ndjerë, Ahmet Qeriqi. Bashkë e kënduan një këngë patriotike, ishte ndryshe prej rrethanave politike në të cilat jetonim”, tha njëri nga shokët e dy dëshmorëve.
“Ditën e demonstratave me 2 prill, na i kanë bllokuar derën e hyrjes, e ne kemi kërcyer për dritare”, u shpreh një tjetër.
“Qëllimi i tyre me shkua të posta, tani kryeministria, ka qenë me ndërmarrë një aksion me kuptim më gjithëpopullor, pra për këputjen e kabllove në sistemin e postës të vjetër qendrore. Këtë informatë për herë të parë po e shprehi”, tha një ish- shok klase i Pirevës e Hajrizit.
Ai tutje shtoi se “kam pasur një fat jo aq të mirë, pasi në klasë mu ka vra shoku. Kam pas një fat te keq tjetër që shoku që e kam ndarë qelinë në Prishtinë, mu ka vra, pra Ali Ajeti. E kam pas fatin e keq, se kam qenë në qeli 3 muaj me Enver Topallin, edhe ai është vrarë në Masakrën e Burgut të Dubravës në vitin 1991. Kusheriri më i afërt, Afrim Zhitia, edhe ai më është vrarë. Kanë shkuar shumë njerëz të mirë, që ta kemi pavarësinë”.
Pas rënies së dy dëshmorëve, policia serbe shënjestroi edhe shkollën.
“Ne një pjesë tjetër jemi kthyer në shkollë dhe pastaj në shkollë më kujtohet që na kanë gjuajtë policia me gazlotsjellës nga dritaret, ka qenë ngulfatëse ajo, jemi detyruar të dalim në korridor me nejt e me i hap dritaret. Dyert na i mbyllën, nuk kishim mundësi me dal”, tregon ish-nxënësi i shkollës.
Nga klasat e shkollës së mesme elektroteknike “Gjin Gazullit” këta ish-nxënës morën rrugën sërish për në qendër të Prishtinës.
Por, tani për të bërë homazhe në vendin ku ranë dëshmor, Naser Hajrizi e Asllan Pireva.
