Fahrije Krasniqi e cila e vetme po i rritët tre jetimët e saj, jeton në kushte tepër të vështira. E shpresa e saj e vetme janë njerëzit bamirës që pret të ndihmojnë. Për të parë kushtet në të cilat gjendjet kjo familje ndiqeni kronikën.
Gjendja në të cilën jeton familja Krasniqi,në fshatin Llukar të Prishtinës është shumë e rëndë.
Kryefamiljarja Fahrije thotë se jetesa pas vdekjes së burrit iu rëndua shumë, sidomos kushtet në të cilat jeton me 3 jetimet e saj janë tejet të këqija.
Ka raste kur ata kanë vështirësi për të siguruar edhe bukën e gojës.
“Pasha Zotin me çka po mundem po ia bëjë bukën e po ia dha çka po mundëm, qysh po mundem. Mos me qenë dikush me na sjell ndonjëherë harxh,vallahin veç me vdek krejt urie”, shprehet Krasniqi.
E gjendjen akoma më të vështirë ia bënë Rinori, djali i saj që është me Sindromë Down.
“Për Rinorin po duhet me u kujdes shumë si të qohet e del, duhet me i shkuar mbrapa se tutem për të. Shumë herë më ka pi zbutës të tesha, ka pi ujë të xhamave, po duhet me i mbajt fshehtë se ku i gjënë i pinë”, shprehet Fahrije Krasniqi.
E sikur të mos i mjaftonin të gjitha këto, asaj i është ndalur edhe sociali për të birin, pasi ai ka mbushur 18 vjet.
Ndërsa akoma më të vështirë e ka për të siguruar pampersat për të birin.
“Sa ke koha e mirë ia pata hequr pampersin, por tash si u ftoftë koha si po ka të ftohtë ….. Mos me ia vë nuk bënë se frikësohem se po ftohet. Sot,të fundin ia kam vendos, asnjë se kam më. Tybe edhe pa ata nuk po bënë e s’di çka bëjë kurrë”, thotë ajo.
Kryefamiljarja kërkon ndihmën e qytetarëve.
“Unë kërkesa kam boll, por një maçin të teshave se mu ka prishë, dy duart mu kanë kputë se nuk po mundem më me la e me i shtrydh më nuk po mundem, jam lodh, jam tesh”, shprehet Krasniqi.
Ajo mbetet me shpresën se zëri i saj do dëgjohet e do e ndihmoi ndonjë bamirës.
Numri kontaktues 044 272 i familjes Krasniqi
