Flamuri modern italian u përdorur për herë të parë më 7 janar 1797.
Flamuri i përbërë nga tre shirita me gjerësi të barabartë vertikal, tre-ngjyrësh; bardh, kuq, gjelbër, ku e bardha përfaqëson Alpet e mbuluara me borë; ngjyra e gjelbër përfaqëson fushat dhe kodrat e vendit; e kuqja, gjakun e derdhur në luftërat italiane për pavarësi.
Një interpretim tjetër është se gjelbra përfaqëson shpresën; e bardha besimin, dhe e kuqja dashurinë hyjnore, shkruan KP.
Këto ngjyra, gjithashtu u referohen tri virtyteve teologjike: besim, shpresë, bamirësi.