Ayman Abu Hamadan thotë se e vetmja herë kur nuk ishte me duar të lidhura apo me sy të mbuluar gjatë mbajtjes së tij nga forcat izraelite, ishte kur po përdorej si mburojë njerëzore.
I veshur me uniformë ushtarake dhe me një kamerë të montuar në ballë, ai u detyrua nga ushtarët izraelitë të hynte në ndërtesa në Rripin e Gazës për të siguruar që ato nuk përmbanin eksplozivë ose ushtarë të armatosur.
“Me goditën dhe më thanë: ‘Nuk ke zgjidhje tjetër; bëje këtë ose do të të vrasim’,” tha ai për Associated Press, duke përshkruar periudhën 17-ditore gjatë verës së kaluar kur u mbajt nga ushtria në veri të Gazës.
Abu Hamadan nuk është i vetmi. AP ka folur me shtatë palestinezë që pohuan se janë përdorur si mburoja njerëzore nga ushtria izraelite, si dhe me dy ushtarë izraelitë të cilët pranuan se kanë marrë pjesë në këtë praktikë.
Ata përshkruajnë një skemë sistematike në të cilën civilët palestinezë detyrohen të hyjnë në ndërtesa ose tunele përpara forcave ushtarake, duke i ekspozuar ata ndaj rrezikut ekstrem.
Sipas dëshmive të mbledhura, këto operacione janë kryer në Gazë dhe në Bregun Perëndimor gjatë 19 muajve të fundit, duke e bërë këtë praktikë pjesë të përhapur të luftës që nga fillimi i saj.
Përdorimi i palestinezëve si mburoja thuhet se është bërë aq rutinë, saqë ushtarët e quajnë këtë praktikë “protokolli i mushkonjave” – një term që përçon një qëndrim çnjerëzor ndaj viktimave.
Urdhrat për të sjellë një “mushkonjë” – një term kod që i referohet një palestinezi të përdorur si mburojë – jepeshin përmes radios dhe ishin të njohura për pothuajse çdo togë këmbësorie, sipas një oficeri izraelit që foli për AP në kushte anonimiteti.
Ai shtoi se komandantët ishin të vetëdijshëm dhe shpesh e miratonin këtë praktikë.
Ushtria izraelite mohoi akuzat, duke theksuar se ndalon rreptësisht përdorimin e civilëve në operacione ushtarake dhe se këto rregulla u kujtohen rregullisht trupave. Megjithatë, ushtria pranoi se po heton disa raste të mundshme, pa dhënë detaje për natyrën ose përhapjen e tyre.
Ekspertët dhe grupet e të drejtave të njeriut paralajmërojnë se këto veprime përbëjnë një shkelje të rëndë të së drejtës ndërkombëtare, e cila ndalon qartësisht përdorimin e civilëve si mburoja njerëzore. Gjykata Supreme e Izraelit e ndaloi zyrtarisht këtë praktikë që në vitin 2005, por organizatat kanë vazhduar të dokumentojnë raste të reja në terren.
“Këto nuk janë raste të izoluara; ato dëshmojnë për një dështim sistemik dhe një kolaps të tmerrshëm moral,” tha Nadav Weiman, drejtor ekzekutiv i organizatës Breaking the Silence, një grup ish-ushtarësh izraelitë që mbledhin dëshmi për abuzimet brenda ushtrisë.
Në një rast të dokumentuar nga një oficer izraelit, një palestinez u qëllua për vdekje nga një njësi ushtarake që nuk e kuptoi se ai po përdorej si mburojë nga një njësi tjetër. Si zgjidhje, u propozua që palestinezët të visheshin me uniforma ushtarake për të shmangur incidente të ngjashme.
Abu Hamadan kujton se kaloi çdo natë të atyre 17 ditëve i lidhur dhe i mbyllur në një dhomë të errët, vetëm për t’u zgjuar dhe për t’u përdorur sërish në operacione të rrezikshme ditën tjetër.
Ai është një nga shumë palestinezë që kanë përjetuar trauma të thella fizike dhe psikologjike si pasojë e kësaj praktike.
Ndërsa lufta vazhdon dhe numri i viktimave palestineze rritet çdo ditë, grupet e të drejtave të njeriut i bëjnë thirrje komunitetit ndërkombëtar që të hetojë në mënyrë të pavarur këto akuza dhe të mbajë përgjegjës ata që kanë urdhëruar ose toleruar përdorimin e civilëve si mjete lufte.
Në një kohë kur Izraeli e kritikon ashpër Hamasin për përdorimin e civilëve si mburoja njerëzore, dëshmitë nga brenda vetë ushtrisë izraelite ngrejnë pyetje të dhimbshme për standardet morale dhe ligjore të vetë forcave izraelite në këtë luftë të përgjakshme.
