Ai tregon se si duke përgatitur një kufomë të njërit nga dëshmorët e rënë në Betejën e Kaçandollit, në gjoksin e tij kishte një bukë e cila ishte mbuluar me gjak.
Ky moment thotë se e preku shumë, por ishte babai i dëshmorit që i dha forcë dhe kurajë për të vazhduar misionin deri në përfundim të luftës.