Kur një mik, anëtar i familjes, partneri ose kolegu gjendet në një situatë sfiduese, ose përballet me një përvojë negative, shumica prej nesh do të dëshirojnë ta dëgjojnë personin, të tregojnë durim, ta kuptojnë atë.
Megjithatë, kur mendojmë se pritet nga ne të japim këshilla, shumica përdorin fraza të tilla si – “mendo pozitivisht dhe do të bëhet më mirë”, ose “kush e di pse ashtu është mirë”.
Përse nuk duhet t’i themi frazat e këtilla dikujt që vuan ose është në vështirësi, mu atë këshillën – kush e di se ashtu është mirë. Për shkak se ajo fjali na privon që në çfarëdo mënyre ta kuptojmë situatën.